Maandag 29 april 2013 Caldas de Monchique

Het kan niet anders of Laika wordt in hondenjaren minimaal honderd! In Caldas de Monchique – waar we tijdens onze rondwandeling terechtkomen – gaat ze koppie onder in het heilzame bronwater dat via kanaaltjes en vijvertjes door het dorp stroomt. Zoals altijd wil ze alleen even pootje baden en wat water drinken, maar de vijver die ze daar in haar enthousiasme voor uitkiest, is heel diep. Ze schrikt er zelf van en heeft hulp van Arnold nodig om weer op het droge te komen. Roebel, die alle commotie rustig staat te bekijken, pakt het slimmer aan en drinkt het heilzame water uit zo ongeveer het nauwste stroompje dat hij maar kan vinden.

Caldas de Monchique is niet groter dan een aantal kuurhotels en –centra, een klein pleintje, wat huizen en een parkje waardoor het bronwater geleid wordt. De omgeving van het dorpje is prachtig. Annemieke heeft de campingeigenaar goed begrepen en na een wandeling van ongeveer 2,5 uur krijgen we de camping weer in het zicht. Precies op tijd, want het bewolkt en begint zelfs te regenen. We hebben beweging genoeg gehad, dus brengen we de rest van de middag lezend, schrijvend en slapend in ons huisje door. Tijdens onze wandeling hebben we een aantal mooie wandelpaden dicht bij de camping ontdekt. Of we er hier morgen nog een dagje aan vastplakken, is voor ons geen vraag meer.