Donderdag 2 mei 2013 Evora – Costa da Caparica

In Evora krijgen we wel te zien wat in Faro voor onze ogen verborgen bleef. Ook hier hebben ze namelijk een kerk met daarbij een ‘beenderenkapel’, een kapel die volledig bekleed is met beenderen en schedels van 500 monniken (Kerk Sao Francisco en Capela dos Ossos). Boven de kapel staat geschreven: ‘Nos ossos qve aqvi estamos pelos vossos esperamos’ wat betekent: ‘Wij beenderen die hier liggen, wachten op de uwe.’ Klinkt luguber, maar in de kapel zelf hangt gek genoeg geen macabere, enge sfeer. De muren zijn net een mozaïek van beenderen en schedels. Opvallend kleine schedels, vinden wij. Waarschijnlijk waren de monniken in de 15e eeuw, de periode waarin de kapel gebouwd werd, niet groter. De kapel was (en is) niet bedoeld om mensen af te schrikken, maar om ze stil te laten staan bij hun eigen vergankelijkheid. Op ons heeft de kapel dat effect echter niet. In de uiterste hoek van de kapel is een volledig, leerachtig skelet opgehangen, dat om de paar minuten door spotlights uitgelicht wordt. Als ware het een kermisattractie. Dit, gecombineerd met de flitslichten van de camera’s van onze collega-toeristen, die zich net als wij vergapen aan ‘de inrichting’, werkt eerder een beetje op onze lachspieren.

Na dit bijzondere begin van ons tweede bezoek aan het centrum van Evora, nemen we eerst maar eens een lekker bakkie koffie op een terras. Daarna gaan we op zoek naar de oude universiteit van de stad, waar prachtige azulejos (Portugees tegelwerk) te vinden moeten zijn. Maar daar waar volgens onze kaart de oude universiteit zou moeten staat, staat een hermetisch afgesloten pand, dat aan het naambordje te zien wel bij de universiteitsgebouwen hoort. We lopen een paar andere, aangrenzende en wel toegankelijke universiteitsgebouwen binnen, maar kunnen de tegels niet vinden. Navraag levert weinig bruikbare informatie op, dus laten we het maar voor wat het is. Net als Evora zelf, overigens. Het is een leuk stadje, maar na twee stadswandelingen hebben we het er wel gezien. Na een lekkere pastasalade bij de camper vertrekken we om 15.30 uur naar Costa da Caparica; een kustplaatsje (vlakbij Lissabon) op ongeveer 128 kilometer rijden van Evora. Hier kunnen de hondjes nog even lekker los op het strand voordat we morgenmiddag of zaterdag naar de stadscamping in Lissabon vertrekken.

Vlak voor Costa da Caparica zien we Lissabon, het monument Christo Rei en de brug over de Taag, Ponte 25 Abril, al liggen. Als we, aangekomen op de camping, een prachtige, schaduwrijke plek gevonden hebben, worden we verrast door Huub en Lindsey, een Nederlands echtpaar dat we ook al in Quarteira en Sagres ontmoet hebben. Zij vertellen enthousiast dat zij die dag met de veerboot vanuit Trafaria (4 kilometer van de camping) naar Lissabon geweest zijn. In nog geen twintig minuten varen, stopt de veerboot in Belém, een bekende centrumwijk in Lissabon. Ook gaat er vlakbij de camping nog een bus die in twintig minuten naar een ander deel van het centrum van Lissabon rijdt. Dat we zo dichtbij Lissabon zouden zitten, hadden we niet verwacht. Het lijkt erop dat we zonder dat we het zelf wisten, misschien wel de beste uitvalsbasis gevonden hebben om Lissabon te verkennen. Van hieruit kunnen we ’s morgens met het openbaar vervoer naar Lissabon en ’s middags met de hondjes naar het strand. Het beste uit twee werelden, lijkt ons. En voor de hondjes in ieder geval beter dan een stadscamping of een camperplaats midden in het centrum van Lissabon. Zeker nu het weer warmer wordt (voorspellingen 24 graden en zon) en we een campingplaats hebben met zoveel schaduw.

Als we ’s avonds laat naar het strand wandelen, zijn we helemaal overtuigd. De kustlijn bestaat uit een aantal lange zandstrandjes en een aantal kleinere, die gescheiden worden door keiendijken (golfbrekers). In het donker wandelen we met twee enthousiaste hondjes over een van deze keiendijken ‘een eind de oceaan in.’ Links zien we een grote, open zwarte vlakte, rechts de lichtjes van Lissabon die uitnodigend naar ons flonkeren. En behalve het golvengeruis van de oceaan is het helemaal stil om ons heen. Mooi!