Donderdag 23 mei Luarca – Potes (Los Picos de Europa)

23 mei 2013 - Potes, Spanje

Volgens onze navigatie gaan we over de 234 kilometer die Luarca scheidt van Potes minimaal 3,5 uur doen. Potes is een plaatsje aan de rand van het nationale park Los Picos de Europa; een steile bergketen die hemelsbreed minder dan 40 kilometer van zee ligt. De eerste 160 kilometer verlopen soepel. We rijden over de A8, de snelweg langs de kust. Ondanks de regen genieten we van de rit; de zee ‘reist’ bijna de hele weg met ons mee, evenals de groene hellingen en heuvels.

Het venijn (en dus ook de relatief lange reisduur) zit hem duidelijk in de staart. Met nog 70 kilometer voor de boeg rijden we de N621 op, de provinciale weg die naar onder andere Potes leidt. Met hetzelfde tempo dat de weg steiler, bochtiger en smaller wordt, worden de omgeving en het weer steeds mooier. Om ons heen zien we alleen maar hoge bergtoppen, steeds meer blauwe lucht, een rivier die met ons mee danst en de zon die achter de laatste wolken schuchter tevoorschijn komt; wat hadden we nu graag een panoramadak gehad! We kijken onze ogen uit (Annemieke dan, Arnolds blik is gelukkig het merendeel van de tijd op de weg gericht). En dan te bedenken dat we alleen nog maar langs Los Picos de Europa rijden!

Los Picos de Europa betekent letterlijk de pieken van Europa. In het bergmassief is een hoogteverschil van 2.500 meter tussen het laagste punt en de Torre Cerredo, de top van 2648 meter hoog. Er zijn maar twee toegangen tot het gebied: een via de provincie Cantabrië (die nemen wij) en een via Asturië. Een autorondrit door Picos is niet mogelijk; er loopt geen enkele weg door het hele massief heen. Volgens onze reisinformatie is het ongekend hoeveel toppen, bergengten en zelfs bergpassen in dit relatief kleine berggebied voorkomen. Het moet een walhalla voor wandelaars zijn: er zijn maar liefst dertig bewegwijzerde wandelingen uitgezet; een van de redenen waarom ook wij hier zo graag naar toe willen.

Na de spectaculaire tocht komen wij na ruim vier uur rijden (‘onze’ Hymer is niet de snelste, maar wel erg betrouwbaar) in Potes aan. We installeren ons op camping La Isla, die aan de rivier de Deva ligt. Het is ondertussen strakblauw en stralend zonnig geworden. Dus nestelen deze geluksvogels zich nog een uurtje heerlijk in de middagzon. In beweging komen we morgen wel weer.

 

Foto’s